Her 10 şirketten 9'u uzaktan çalışma konusunu gündeme getiriyor

Pandeki ile gündeme gelen uzaktan çalışma bir vakit daha pek çok şirket doğrultusunda uygulanacağa benziyor. KPMG doğrultusunda oluşturulan bir inceleme her 10 şirketten 9'nunun uzaktan çalışmaya sıcak baktığını meydana koydu.

KPMG'nin, 530'dan çok şirketin katılması ile gerçekleştirdiği “Uzaktan Çalışmada Güncel Trendler” başlıklı incelemesi işverenlere elastik çalışmayı nasıl ve ne ölçüde ele almaları gerektiği hususu ile alakalı mühim bulgular sunuyor. Araştırmalara göre şirketlerin yüzde 89'u şu an uzaktan çalışma siyasetini esasen uyguluyor ya da programlamayı planlıyor, telekomünikasyon ve teknoloji sektörleri ise bu siyaseti uygulayan sektörlerin başında geliyor. Uzaktan çalışmanın yaşama geçirilmesinde çalışanların isteklerinin ana faktör bulunduğunu da gösteren incelemede en büyük zorluklar ise vergi ve meşru uyumluluk olarak gösteriliyor.

KPMG, “Uzaktan Çalışmada Güncel Trendler” raporunda 530'dan çok şirkete uzaktan çalışmayla alakalı değerlendirmelerini sordu. Yüzde 82'sinin EMA bölgesinde yer aldığı katılımcılar arasında detaylı sektörlerden idare kurulu üyeleri, yöneticiler, mobilite hususu ile alakalı eksper kişiler, insan kaynakları yetkilileri, vergi ve iş hukuku eksperleri bulunuyor.

Raporu değerlendiren KPMG Türkiye İnsan ve Değişim Hizmetleri Direktörü Jan Erdem Yılmaz, “Uzaktan çalışma, yaşamımızın vazgeçilmez bir parçası durumuna geldi. Gerek sahip olunan çalışanların istekleri gerekse de rekabetin yoğun bulunduğu beceri sektöründe öne geçme ihtiyacıyla beraber uzaktan çalışma siyasetleri yükselişte. Bu aşamada, şirketlerin elastikliğin nasıl ve ne ölçüde olacağını netleştirmesi ehemmiyet taşıyor. Genellikle işin ihtiyaçları ile alakalı olarak fonksiyonlar özelinde özelleştirilmiş yaklaşımların benimsenmesi ve bu yaklaşımın çalışan bağlılığı ve verimliliği eksenlerinde kurgulanması ehemmiyet kazanıyor. Hem de uzaktan çalışma, bilhassa uluslararası ebat kazandığında komplike vergisel ve meşru süreçleri yanında getirebiliyor ya da iş ve sosyal emniyet programlarına dair endişelere yol açabiliyor. Bu amaçla şirketlerin çalışma modellerini dönüştürürken uyum ve risk konularını da göz önünde bulundurması kritik ehemmiyet taşıyor” dedi.

KPMG'nin raporunda öne çıkan başlıklar kısacası şöyle;

Rapora göre şirketlerin yüzde 89'u şu an uzaktan çalışma siyasetini esasen uyguluyor ya da programlamayı planlıyor. Kuruluşların yüzde 52'si uzaktan çalışma siyaseti programlamayı düşünürken yüzde 37'si esasen halihazırda uyguluyor. Bu şekilde bir siyaset programlamayı düşünmeyenlerin seviyesi ise yalnızca yüzde 5'te kalıyor.

Bununla beraber, stratejiler her kuruluşun iş modeline, uzun vadeli stratejik hedeflerine ve kurumsal kültürüne göre değişiyor. Telekomünikasyon ve teknoloji sektörü yüzde 64 ile bu modeli uygulayanların kafasını çekerken, bu iki sektörde uzaktan çalışmayı değerlendirme adımında olanların seviyesi ise yüzde 27 civarında bulunuyor. BT tabanlı şirketlerin, bilhassa da startup sektöründekilerin, süratli karar verebilmesi ve uzaktan çalışmanın çoğu vakit bir DNA'larının bir parçası olması sebebiyle bu sektörlerdeki yüksek miktar da şaşırtıcı değil.

Diğer yandan enteresan bir şekilde yiyecek, içecek, perakende ve tüketici sektörlerindeki iştirakçilerin yüzde 90'nı uzaktan çalışma siyaseti planladıklarını belirtti. Bunların yüzde 40'ı bu siyaseti programlamayı düşünürken yüzde 60'ı şu an yapmakta olduklarını belirtiyor. İmalat sektörü amacıyla, iş yerinde daha çok çalışmanın lüzumluluğu göz önüne alındığında, bu neticeler daha da muazzam oldu. Hatta birtakım şirketler, sanal gerçeklik gözlükleri ile uzaktan makine bakımı yapılması gibi yeni teknolojiler kullanılarak işgücünün uzaktan çalışabileceğini ifade ediyor.

Uzaktan çalışma amaçlarının başında ise çalışanlardan gelen istekler ve COVID19 kısıtlamaları geliyor. Şirketlerin yüzde 25 amacıyla çalışanlardan gelen talepler, uzaktan çalışmayı yaşama geçirmenin asli sebebi oldu. Şirketlerin yüzde 18'i uzaktan çalışmanın lüzumlu bulunduğunu ve beceri sektöründe markayı tanımladığını belirtirken yüzde 12'si beceri eksikliğini gidermeye yardımcı bulunduğunu söyledi. Özetle, kuruluşların yüzde 55, uzaktan çalışma siyasetlerini işleri ya da dış faktörlerden dolayı değil çalışanlarının isteklerini karşılamak amacıyla yaşama geçirdi.

Uzaktan çalışma yöntemleri de kuruluşlara göre farklılık gösteriyor. Yüzde 42 ile çoğu şirket, ülke sınırları içerisinde uzaktan çalışmaya odaklanıyor. Ülke dışında uzaktan çalışma söz hususu bulunduğunda, şirketlerin yüzde 22'si 90 günden daha az bir vakit amacıyla kısa vakitli uzaktan çalışma yöntemini düşünüyor. 90 günden çok vakit amacıyla bu miktar yüzde 8'e kadar düşüyor. Hem de iştirakçilerin yalnızca yüzde 9'u ülke dışından bu yöntemle işe alım gerçekleştirmeyi değerlendirdiklerini belirtiyor.

Vergi ve meşru uyumluluk yüzde 88 ile uzaktan çalışmayı yapmak isteyen şirketler amacıyla en büyük zorluklar olarak öne çıkıyor. Halihazırda ülke sınırları içerisinde ehemmiyete alınması gereken detaylı vergi ve meşru düzenlemeler bulunduğu hesaba katıldığında bu netice muazzam değil. Örneğin, sıhhat ve emniyet, veri koruma ve BT güvenliği, gelir ve kurumlar vergisi düzenlemeleri ile alakalı ülkelere göre değişen işveren sorumlulukları bulunuyor. Ülke sınırlarının dışında, daha çok uluslararası düzenlemeler devreye girdikçe uyum daha da komplike duruma geliyor. Yasal standartların olmaması ve vergi bölümünde belirsizlik, sınır ötesi uzaktan çalışmanın ele alınmasında mühim bir engel teşkil ediyor. Sonuç olarak, sınır ötesi uzaktan çalışmayı program kararı bir yandan şirkete özgü risk değerlendirmelerine ve başka yandan iş ve beceri ihtiyaçlarına bağlı kalıyor. Vergi ve meşru uyumlulukta sonra uzaktan çalışmanın önündeki başka zorluklar arasında sırayla verimli süreçler meydana getirmek (yüzde 21), çalışan takibi ve teknoloji (yüzde 18), etkileşim (yüzde 10) geliyor.