LÜTFEN Eşinizin Kâbusu Olmayın

Akşam işten yorgun ve tükenmiş vaziyette eve gelen her erkeğin çok sevdiği eşinden beklediği. Yemek esnasında ortaya çıkacak “sohbet” büyük bir ihtimalle şöyle cereyan edecektir: Fatma Hanım: “Merhaba hayatım, tam vaktinde geldin, ne güzel.

Yemek de hazır zaten, sana çok güzel yemekler yaptım bugün biliyor musun? İnşallah beğenirsin. Bir anlat bakalım günün nasıl geçti? Umarım her zaman ki gibi iyi geçmiştir. Yoksa bir sorun mu yaşadın?” Necati Bey: “Yok yok, iyi geçti”. Fatma Hanım: “Aaa, bak buna çok sevindim. Çok güzel. Demek her şey yolunda. Daha ne isteyebiliriz ki? Değil mi kocacığım?

Haa, hatırlamış iken, İş arkadaşın geçenlerde bi şey söylemişti, bugünlerde çok önemli bir projenin altına imza atacağınızı söylemişti. O iş hayırlısı ile oldu mu?” Necati Bey: “Oldu oldu”. Fatma Hanım: “Aaa, şahane, bak buna daha çok sevindim.

Ne güzel, bu proje sayesinde gelecek dönem daha çok para kazanacağız değil mi? İhtiyacımız da var zaten, çocukların okul masrafları iyice arttı. Haa, az kalsın unutacaktım; geçenlerde okul müdürü haber salmış, veliler toplantısına babanız da gelsin diyormuş. Sen de gelirsin bizimle değil mi?

Gelirsen çocuklar açısından çok iyi olur…çocukların öğretmenleri seni de görseler iyi olur yani… gelirsin değil mi?” Necati Bey: “Gelirim, gelirim”. Necati Beyin beyni çok yorgundur, soru bombardımana uğrayacağını hiç hesap edememişti. Hafiften gergin olmaya başlar ama yine de kendini toparlayıp, hanımın bu kadar cana yakın tavırları karşısında ilgisiz kalamayacağını düşünerek, kerhen de olsa nezaketen o da ona bir soru yöneltir: “Peki, senin günün nasıl geçti hanım?”

Keşke sormasaydım dedirtecek kadar uzun ve detaylı bir brifing Necati Beye takdim edilmektedir: Fatma Hanım: “Ah sorma hayatım; başıma neler gelmedi ki bugün. Biliyorsun dolmuşlar çok kalabalık, otobüs de her zaman gelmiyor, bisikletim de arızalı, henüz bir araba da bana almadın ehliyetim olduğu halde. Onun için bugün çarşıya yürüyerek gideyim dedim.

Bugün hava açıktı biliyorsun sen işe gittiğinde, hatta bir ara güneş bile vardı değil mi? Ben de ne yaptım?! İlk kez mavi elbiselerimi giydim, biliyorsun geçen yaz almıştık birlikte, indirim sezonunda, hani sen ‘arkadaşınla istersin git, benim işim var’ demiştin de sonra ben seni ikna etmiştim ya. O gün ilk defa birlikte çok güzel bir alış veriş yapmıştık.

Hatırlarsın, Ahmet beyleri de görmüştük mağazanın çıkışında. Uzatmayayım, ne demiştim, ha, böyle yürürken, hava birden kararmaya başlamaz mı, haklı olarak acaba yağmur mu yağacak diye endişelendim, geri dönüp şemsiyemi mi alsam dedim ama tam bu sırada karşımda yeşil ve çok şirin bir araba durdu, İçinde kim vardı bir bil bakalım?

Dünyada tahmin edemezsin. Ayşe Hanım, Yaa, şu bizim Ayşe Hanım var ya, araba sahibi olmuş. Neyse, geçelim bu konuyu. Ayşe Hanımla karşılaşmam doğrusu çok iyi oldu. Hem yağmur altında kalmaktan kurtuldum hem de biraz sohbet etme imkânı bulduk bu vesileyle. Zaten onunla çoktan beri görüşmemiştim.

Gerçekten iyi oldu, şundan bundan bahsederken, teyzesinin oğlunun işsiz olduğunu söyledi ve ben de hemen senin bu konuda yardımcı olabileceğini kendisine söyledim. Aşkım, bilsen bir sevindi bir sevindi. Bunun üzerine yeni arabasıyla nereye gittik bir bakalım? İnanmazsın ama… LÜTFEN eşinizin kâbusu olmayın”

LÜTFEN Eşinizin Kâbusu Olmayın

Önerilen Videolar

Bunlar da İlginizi Çekebilir